Op een van de blogs die ik volg, las ik de volgende overdenking over kracht:

What we are conditioned to believe feels strong doesn’t necessarily deliver power. From the time we were little kids and dad said, “Show me your muscles” and we flexed our bicep we have the idea drummed into us that strength is about size (big muscles) and rigidity (hard muscles) and static.

Hoe waar! En dat idee wordt ook nog eens bekrachtigd door wat we in films en televisieseries zien. Helden met de lichamen van bodybuilders, helden die de tanden op elkaar klemmen en doorduwen terwijl de opgaaf onmogelijk lijkt…

Heel mooi om naar te kijken, maar niet per se een realistisch beeld. En dat kan nogal onhandig uitpakken als je met gevechtstechniek bezig bent.

Je gaat namelijk een bepaald gevoel verwachten: het gevoel van kracht. Als het maar zwaar is, als we maar zweten, dan denken we dat we het goed doen. We zoeken het zware op, terwijl dat zware juist wel eens een teken kan zijn dat we verkeerd bezig zijn.

Een aanvaller is immers altijd sterker, en als je gaat proberen kracht met kracht te bestrijden, verlies je het gevecht. Je zou dus eigenlijk moeten zoeken naar wat juist niet zwaar gaat. Is het zwaar om iemand naar rechts te duwen? Dan doe je waarschijnlijk iets verkeerd. Probeer het eens naar links.

En dan gebeurt er iets nog vreemders. Het lukt, maar het voelt niet alsof je genoeg je best hebt gedaan. Mijn leerlingen zijn helaas niet de enigen die wel eens zeggen “ja, maar je werkte mee, toch?” Nee, ik werkte niet mee. Maar ja, dat zeg ik zelf ook wel eens tegen mijn trainingspartners. “Dat ging wel erg makkelijk, dat kan vast niet goed zijn.”

Waarom niet? Tijdens het Systema-weekend onlangs deed ik erg mijn best een harde klap uit te delen. Uithalen, boos kijken, alle spieren inzetten. “Waarom doe je dat?” vroeg mijn trainingspartner. Tja, waarom? Omdat het krachtig voelt. Het werkt alleen niet. Dus ik liet dat “m’n best doen” maar even zitten. Hand, schouders, arm ontspannen, niet te hard willen. “Oef,” zei mijn trainingspartner.

Ik stond er een beetje ongelovig bij te kijken. Dat doet hij vast voor mij.

Als je teveel in het verkeerde idee van kracht gelooft, leer je de verkeerde technieken, en doe je straks in het echt dingen die niet werken. Maar als je te weinig in het juiste idee van kracht gelooft, leer je de goede technieken niet, en mis je straks de dingen die wèl werken.

Een goede trainingspartner zegt niet zomaar “oef”. Leer het idee van kracht dat je van de film kent los te laten, en leer te voelen wat werkt. Dat vereist oefening, ervaring, openstaan voor een nieuw gevoel. Leren. En dat is toch eigenlijk het mooiste dat er is? Voelen dat je vaardigheid hebt, dat je het kunt, dat je er beter in wordt.

Lees het bericht van Sgt Rory Miller op http://chirontraining.blogspot.com