Wanneer heb je te maken met seksueel geweld? De meeste mensen denken aan een enge man die uit de bosjes springt, en in Utrecht kennen we natuurlijk het verhaal van de serieverkrachter die actief was tussen de stad en de Uithof. Maar als je je wilt leren verdedigen, moet je eerst zien wat het probleem is. En dat is vaak nét anders dan we denken.
In de VS is onlangs een rapport uitgekomen over seksueel geweld op universiteiten. Daar staan een aantal heel belangrijke cijfers in.
34% van de slachtoffers van verkrachting is fysiek gedwongen
66% van de slachtoffers van verkrachting is dus niet fysiek gedwongen. Volgens de World Health Organisation hebben de meeste slachtoffers van verkrachting geen overige verwondingen. Wat betekenen deze statistieken?
In de eerste plaats: de slachtoffers hebben zich vaak niet fysiek verzet. Zodra mensen dat horen, hebben ze vaak de neiging om de schuld bij het slachtoffer te leggen. Maar dat is natuurlijk onredelijk. Je kunt wel degelijk verkracht worden, ook als je niet fysiek bent gedwongen.
Een epidemie van verkrachtingen
In de Verenigde Staten komt steeds meer aan het licht hoe vaak verkrachting voorkomt op universiteiten. En dan zijn de daders vaak studenten: vage kennissen, vrienden van vrienden of mensen die je tegenkomt op een feestje. 85% van de slachtoffers heeft wel eens met de dader gesproken of hem wel eens eerder gezien. Uit Nederlands onderzoek kwam naar voren dat minstens 40% van de slachtoffers hun dader op de ene of andere manier kent.
Met andere woorden: de daders zijn geen enge vieze mannen. Het zijn bekenden of vage bekenden – en dus mensen die je dicht in de buurt hebt laten komen. Met enge vieze mannen doe je dat niet.
En dus is fysieke dreiging dan niet altijd nodig. Dat komt de verkrachter goed uit: want voor fysiek geweld kun je immers de gevangenis in gaan. Voor andere vormen van druk niet.
Zwaar ondergerapporteerd
Helaas wordt er maar heel weinig aangifte gedaan van seksueel geweld.
Een van de belangrijkste redenen dat overlevenden van verkrachting geen aangifte doen, is dat ze er niet zeker van zijn dat het echt een misdaad was. Of dat ze zich medeverantwoordelijk voelen voor wat er “gebeurd” is.
Let op die woordkeus: “Wat er gebeurd is”. Er is niks “gebeurd”. Iemand heeft iets gedaan.
Het is bekend dat slachtoffers van verkrachting de eerste 2 maanden alleen boos zijn op zichzelf, en niet op de dader. Die woede is volledig onterecht. Jij bent niet medeschuldig aan een aanval op jou. Punt.
Ook die knappe jongen met die vlotte babbel is een crimineel
2,5% van de mannelijke undergraduates op Amerikaanse universiteiten geven toe seksueel geweld gepleegd te hebben of het te hebben geprobeerd. 63% daarvan zeggen het vaker gedaan te hebben. Het gemiddelde aantal verkrachtingen door 1 verkrachter op universiteiten in de VS: 5.8.
Dat betekent dat dit niet iets is dat is “gebeurt”. Hij doet dit. En hij doet dit vaker.
Wat betekent dit cijfer nog meer?
Hij komt er mee weg. (Anders zou hij het niet vaker kunnen doen.)
Dat betekent dat hij weet hoe hij het zo moet doen dat jij geen aangifte doet of dat hij niet wordt veroordeeld. En ja, hij is dus juist die aardige jongen met die vlotte babbel van wie je het echt niet had verwacht.
Andere vormen van dwang
Wil je leren jezelf te verdedigen? Dan moet je je in eerste instantie afvragen: wat is het probleem? En dan daarvoor oplossingen verzinnen.
Leren slaan en leren gewrichtsklemmen te gebruiken is belangrijk, maar als je daarmee begint, denk je vanuit oplossingen, en dan weet je niet of die wel geschikt zijn voor de problemen die er in het echte leven zijn.
De cijfers zeggen het al: vaak is alcohol of drugs een middel om het slachtoffer hulpeloos te maken. We kennen allemaal natuurlijk de “date rape” drugs (zoals rohypnol) die in je drankje worden gegooid. Welke verdediging kun je daarvoor verzinnen?
Maar drugs zijn niet altijd nodig. Meisjes die teveel gedronken hebben, zijn natuurlijk een makkelijke prooi, en je kunt ze daarbij natuurlijk altijd een handje helpen:
“Ah toe nou, neem er nog eentje.”
“Doe nou gewoon gezellig mee.”
“Hier, je krijgt hem van mij.
“YOLO!”
Wat is het probleem? Niet een vieze man die uit de bosjes springt. Een knappe, aardige jongen met een vlotte babbel, die jou temidden van je vrienden probeert over te halen meer te drinken dan je wil. Welke oplossing kun je voor dit probleem verzinnen?
Kijk wat het probleem is
Natuurlijk zijn er nog veel meer vormen van dwang. Daarom is het belangrijk te leren herkennen wat het probleem is, en daar oplossingen voor te verzinnen. Dat betekent begrijpen hoe een echte aanval eruit ziet.
Helaas wordt er maar heel weinig aangifte gedaan van seksueel geweld. De cijfers in dit artikel komen uit de VS, maar de inzichten achter de cijfers kunnen ons wel veel vertellen over hoe het er bij een echte aanval aan toe gaat.
En dat kan dus vaak een verzorgd uitziende medestudent zijn, die jouw vrienden kent, die je op een feestje op de universiteit overhaalt teveel te drinken of die dreigt met sociale druk, en gebruik maakt van jouw aarzeling, jouw onzekerheid of je mentale staat om iets te doen wat jij niet wilt.
Dat is net zo goed verkrachting, en het is belangrijk om voor dat probleem een oplossing te vinden.