Lichaam en geest zijn één. Als we het over het lichaam of de geest hebben, hebben we het eigenlijk over hetzelfde ding.

Er is geen punt aan te wijzen waar het een ophoudt en het ander begint. Iemand die aan depressie lijdt, vertoont daarvan zowel geestelijke als lichamelijke tekenen. Je krijgt last van je maag, je krijgt kleine infecties en negatieve gedachten zijn moeilijk tegen te houden.

Dat laatste heeft te maken met hoe we leren. Gedachten die vaak door onze hersenen gaan, krijgen een soort eigen ‘paadje’ van zenuwcellen. Daardoor kunnen ze zich gemakkelijker bewegen. Hoe vaker we een gedachte hebben, hoe makkelijker hij komt, en dat zorgt er dan natuurlijk weer voor dat we hem vaker hebben.

Hoe we met andere mensen omgaan, leren we op het schoolplein. Daar komen we voor het eerst met mensen in aanraking buiten onze familie. We gaan dingen doen en dingen zeggen, en we komen er al snel achter wat wel en niet voor ons werkt.

Dat is voor iedereen anders. Misschien ben jij wel iemand die zich terugtrekt, zichzelf onzichtbaar maakt, omdat dat jou altijd heeft geholpen te ontsnappen aan de nare acties van anderen. En het kan goed zijn dat je daardoor tegelijkertijd veel negatieve gedachten hebt geleerd. Het probleem is alleen dat de strategie die je hebt geleerd op het schoolplein, nu niet meer werkt. En wat betreft negatieve gedachten… die werken eigenlijk nooit.

Vanochtend werd ik wakker met een berichtje van een heel bijzondere vriendin. Er stond: “Maak je negatieve gedachten positief, dan kom je in de buurt van mijn waarheid.”

Eén van de dingen die zo bijzonder is aan haar, is dat ze heel positief is. Natuurlijk hebben we allemaal wel eens negatieve gedachten, en zij vast ook. Maar op de een of andere manier lijkt ze toch wat… “onkwetsbaarder” dan de meeste mensen die ik ken.

Om het wat concreter te maken heb ik een voorbeeld. Ze vertelde dat haar rij-instructeur een beetje een zeurderige man was, die de gebruikelijke vervelende opmerkingen over vrouwen en auto’s maakte. Als je iemand bent met veel “paadjes” in je hersenen voor negatieve gedachten, en je zit naast zo’n man, dan voel je je waarschijnlijk niet serieus genomen, al bij voorbaat negatief beoordeeld… En die gevoelens beinvloeden de spanning in je gezicht, in je schouders… Je wordt misschien afgeleid omdat je een weerwoord probeert te verzinnen… En grote kans dat je daardoor slechter gaat rijden.

Probleem 1 is dat je in principe gelijk hebt. Het is niet aardig van iemand om zulke opmerkingen tegen je te maken. Het is ook terecht dat je daartegen in verweer komt. Je gevoelens zijn volledig gerechtvaardigd: iemand heeft niet het recht jou bij voorbaat te veroordelen.

Probleem 2 is echter dat gelijk hebben niet helpt. Zolang je bezig bent met je gelijk te verdedigen, ben je, tja, in de verdediging. Je bent aan het reageren, en zoals ik wel eens in de les heb verteld, is reageren altijd langzamer dan zelf handelen. Je bent de ander aan het volgen, je bent aan het doen wat hij wil.

En het is heel moeilijk dat los te laten. Besef je daarom eerst dat je gelijk hebt. Dat niemand het recht heeft om kwetsende dingen tegen je te zeggen. Dat het advies van andere mensen “om je er niets van aan te trekken” ook geen zin heeft. Deze dingen staan voorop. Maar nu gaan we niet reageren. Nu gaan we zelf initatief nemen.

Haal eens diep adem. Doe de oefening om rechtop te staan die we tijdens de les doen. En lach om die ander.

Lachen? Dat is wel het laatste wat je wilt doen. Je wilt schreeuwen, boos worden, huilen… Maar toch werkt lachen beter. Begin maar met een glimlach, van binnen, voor jezelf, een cadeautje.

Je staat rechtop, je hebt diep ademgehaald, je glimlacht. En alles glijdt van je af.

Als je je gekwetst voelt, raak je gestresst, daardoor kun je niet goed functioneren, daardoor krijg je negatieve gedachten over jezelf, daardoor kun je situaties niet goed aan, daardoor raak je eerder gekwetst… en zo gaat de cirkel steeds rond, een negatieve spiraal.

Als je erom lacht, glijdt het van je af, daardoor voel je je sterk omdat het je niet geraakt heeft, daardoor kun je beter functioneren, daardoor ga je je beter voelen over jezelf, daardoor wordt je minder snel geraakt door negatieve dingen… en zo gaat de cirkel steeds rond, een positieve spiraal.

Moeilijk? Heel moeilijk. Geen idee waar je moet beginnen? Maakt niet uit. Het is een cirkel, dus je kunt overal instappen.

Bijvoorbeeld in het fysieke gedeelte: Hang een optrekstang in je deuropening. Als je je rot voelt, trek je je een paar keer op. Word je lekker warm van, en ben je weer even weg bij je gedachten. En kun je weer even trots zijn dat je dat hebt gedaan, dat je dat initiatief hebt genomen.

Of in het mentale gedeelte: Verzin 5 positieve alternatieve verklaringen voor de vervelende situatie. Je rij-instructeur heeft net iets heel doms gedaan en reageert dat af op jou. Hij vindt dat je heel goed kan rijden, maar wil niet overkomen alsof hij niet streng genoeg is. Hij is onzeker en weet niet wat hij moet zeggen, dus hij zegt maar wat. Hij is met het verkeerde been uit bed gestapt en is gewoon chagerijnig. Hij heeft heel veel aan zijn hoofd en durft dat tegen niemand te zeggen, dus hij uit zijn frustraties in de hoop dat iemand hem eens vraagt wat er is.

Het belangrijkste is dat je niet opgeeft als het niet direct resultaat heeft. Als die gedachten er sinds het schoolplein zijn ingeslepen, kost het misschien wel net zoveel tijd om ze er weer helemaal uit te krijgen. Maar elke stap is wel een verbetering. Voor elke stap krijg je iets terug.

Je wordt vrolijker, dus je staat meer open voor dingen. Omdat je meer openstaat voor dingen, kom je ook meer positieve dingen tegen. Er zitten ook negatieve dingen bij, maar doordat je vrolijker bent, glijden die meer van je af. Daar wordt je vrolijker van. Daar durf je meer van. Omdat je meer durft, denken mensen dat je sterker bent, omdat mensen denken dat je sterker bent, durven ze minder vervelende dingen met je uit te halen…

En dat is waarom deze post op een blog over zelfverdediging staat. Lichaam en geest zijn één. Tot ziens bij de training!