Lichaam en geest zijn één. Helaas willen we dat vaak niet weten. Dan vinden we ons lichaam eng of kwetsbaar of onaantrekkelijk. We trekken ons dan terug in onze gedachten, en laten ons lichaam alleen in de buitenwereld. Dat is erg jammer, want daarmee laten we onszelf in de kou staan.

Wat wij vaak als onze geest zien, is maar een heel klein stukje van onze hersenen: ons bewustzijn. Datgene waarmee we een boek lezen of nadenken over die grote aankoop.

Maar de rest van onze hersenen en ons lichaam zijn eigenlijk een stuk nuttiger bij zelfverdediging. Werken met ons bewustzijn kost een hoop energie en een hoop tijd. We moeten dan gaan nadenken over wat we gaan doen en dan besluiten het te doen. Dat kan sneller.

Ons lichaam en het overgrote gedeelte van onze hersenen weten prima hoe ze zichzelf moeten verdedigen. In plaats van dat we dat lichaam buitensluiten, kunnen we het beter omarmen. Je lichaam kan je leven redden.

Daarvoor is het nodig dat je de vesting van je geest verlaat en weer bezit neemt van je hele lichaam. Dat is niet altijd makkelijk. Als iemand je tijdens de les beetpakt, is vaak je eerste instinct om je terug te trekken uit de plek die vastgepakt wordt. En dan met je bewustzijn gaan denken wat je daaraan kunt doen.

Probeer in de les eens om juist naar die plek toe te gaan met je aandacht. Als iemand je vastpakt, voel dan: is de hand die jou aanraakt warm of koud? Ruw of glad? Licht of zwaar? Misschien voel je zelfs nog wel meer.

En dan bewegen. Niet eerst nadenken – eerst gaan bewegen. Het gevoel van de hand die je vastpakt, en het gevoel van de beweging die je maakt, geven je hersenen en je lichaam genoeg informatie om mee te werken.

Je zult zien dat je overweldigend en effectief kunt bewegen. Dat zal je misschien beangstigen. Maar ik weet dat je beheerst genoeg bent om daarmee om te gaan. Als je je technieken langzaam en kalm uitvoert, als je in je lichaam blijft, zul je tijdens de les zo gecontroleerd kunnen bewegen dat iedereen veilig kan trainen.

Je ziet ze wel eens, vooral bij dans: mensen die tot in hun vingertoppen bezit hebben van hun lichaam. Mensen die genieten van het lichaam-zijn. Stel je eens voor hoe bevrijdend het is om niet meer alles met je bewustzijn te willen controleren, om niet in je hoofd opgesloten te zitten, maar te genieten van je lichaam, gewoon zoals het is en gewoon zoals jij bent.

Met dat idee maak je je training tegelijkertijd gemakkelijker en leuker. Ik kan me nog goed herinneren dat ik jaren geleden een mede-beoefenaar van iaido bekeek, en me realiseerde dat hij in elke beweging plezier had! Ik stond daar te worstelen om de technieken juist uit te voeren, en hij stond daar bijna te glimlachen. Toen begreep ik: eigenlijk zou je bij elke beweging die je maakt, moeten juichen dat je dat gedeelte van je lichaam mag gebruiken.

Veel plezier bij de training!