Onlangs zag ik een artikel in een landelijk dagblad voorbijkomen met daarin een aantal misverstanden over zelfverdediging. Helaas werden die misverstanden niet gecorrigeerd, en dat is niet alleen jammer, maar ook levensgevaarlijk.

Inmiddels hebben we richtlijnen over het bespreken van bepaalde onderwerpen in de media, en eigenlijk zouden we die voor (seksueel) geweld ook moeten hebben. Maar aangezien die nog niet bestaan, hier dan een overzicht met een aantal belangrijke mythen die gevaar op leveren als ze verspreid worden.
Lees verder →

De afgelopen paar blogposts gingen over het idee van “onontkoombaarheid”. Als ik om me heen kijk, denk ik dat dit een groter probleem is dan we vaak denken. Als je aan de slag wil met weerbaarheid en zelfverdediging, is het daarom belangrijk om ook hier iets aan te doen.
Lees verder →

In mijn vorige blogpost heb ik geprobeerd uit te leggen wat volgens mij het onderliggende principe van “leren” is. Maar leren is niet zo makkelijk. Het is leuk om een algemeen idee te hebben van wat je wil, maar hoe voer je dat uit?

Daarom in deze post zo concreet mogelijke tips over hoe je kunt leren leren.
Lees verder →

Onze geest is een gek ding. Hij is als de lens van een camera. Je kunt hem nergens op de foto zien, maar hij bepaalt wel of het beeld scherp of wazig is, welke kleur de foto heeft, en wat er op de foto staat. En – hij is nooit 100% perfect, dus je foto is nooit 100% “waar”.

Maar je kunt leren wat de eigenschappen van die lens zijn. En je kunt ervoor kiezen een andere lens aan te schaffen die beter bij jouw doel past. Want een lens bepaalt hoe je foto eruit ziet, maar de foto die je geest maakt, bepaalt ook wat je gaat doen.

Lees verder →

Als ik aan vrouwen vertel dat ik lesgeef in zelfverdediging, is de meestgehoorde opmerking: “Gaaf! Maar ik zou alleen op zelfverdediging gaan als ik het écht nodig heb.”

Als eerste reactie begrijp ik dit – want het is natuurlijk een eng onderwerp en met enge onderwerpen hebben we liever niks te maken. Maar toch is dit idee een misverstand. Er zijn genoeg redenen waarom het juiste moment om op zelfverdediging te gaan altijd “nu” is.

Lees verder →

Op de middelbare school hadden we een leraar tekenen. Als je niet wist hoe je je tekening beter kon maken, ging je naar zijn bureau. Hij pakte je vel papier en hield het voor zich, bekeek elk onderdeel en dan het geheel, en meestal stelde hij dan een vraag: “Wat zou er gebeuren als je dit element meer accent gaf? Wat zou er gebeuren als je hier een andere kleur gebruikte?”

Ergens, toen hij al een paar jaar onze leraar was, tekende hij een poppetje op het bord; of, nou ja, een poppetje… een ovaal (het hoofd) met een driehoek (de neus). Op dat moment besefte ik ineens: hij had nog nooit iets voorgedaan. Hij kon ongetwijfeld geweldig tekenen, maar wij hadden nog geen schets van hem gezien.
Lees verder →

Jaren geleden werkte ik in een winkel. Om 22:45 mochten we dicht, en om 23:00 mochten we naar huis. Vóór 22:45 moest er nog een hoop gebeuren: kassa’s tellen, kranten uit de rekken halen, etc. Ik was de jongste medewerker, maar vaak genoeg kwam het voor dat niemand van de mensen die er langer werkten dan ik de leiding nam. Als dat gebeurde, liep alles in het honderd en waren we om 23:30 nog niet klaar.

Dus wat deed ik? Ik nam de leiding. Want ík wilde wel graag op tijd naar huis. Het was niet mijn verantwoordelijkheid – maar degene wiens verantwoordelijkheid het was, pakte hem niet.
Lees verder →