Tijdens een training onlangs vroeg ik advies aan veiligheidsexpert Rory Miller. Wat hij sterk benadrukte is dat zelfs datgene waar we fysiek toe in staat zijn, heel erg wordt bepaald door onze geest.
Dat geldt vooral voor vrouwen. Vrouwen horen al hun hele leven uit alle hoeken van de maatschappij dat ze niet sterk genoeg zijn om voor zichzelf op te komen. “En dat is fucked up,” zoals Rory het verwoordde.
Lees verder
Je ziet het op spandoeken, in Tweets en blogposts: “Leer vrouwen niet om zichzelf te verdedigen; leer mannen dat ze niet moeten verkrachten!” Is zelfverdediging victim blaming? Leggen we de verantwoordelijkheid voor een veilige wereld op de schouders van de slachtoffers? Kunnen we niet beter de daders opvoeden?
Lees verder
Naar aanleiding van mijn vorige post over de vier grote illusies vroeg iemand: “Maar wat nou als het precies omgekeerd is? Wat als iemand zichzelf chronisch onderschat?” Uiteraard kom ik dat heel veel tegen. Niet alleen tijdens mijn lessen zelfverdediging, ook in de lessen tai ji quan die ik geeft, en in het dagelijks leven. Een heel relevante vraag dus.
Lees verder
De schuine lijnen lopen parallel
Dat we de wereld niet zien zoals ze echt is, is algemeen bekend. Dat het goed voor ons is dat we de dingen niet echt zien zoals ze zijn, is een algemeen geaccepteerde aanname.
Het idee is dat jij te zwak bent om de waarheid aan te kunnen; dat als je zou beseffen hoe het echt in elkaar zit, je in elkaar zou storten.
Ik geloof dat niet.
Ik geloof dat die aanname op drie punten niet klopt:
1) Ik denk dat jij het best aankan om te weten hoe dingen echt in elkaar zitten.
2) Ik denk dat welke illusie dan ook altijd schade berokkent.
3) Ik denk dat je pas kunt groeien als je wél accepteert hoe dingen echt zijn.
Lees verder
Verkrachting neemt een rare plaats in in de misdaad. Het is bekend dat de meeste slachtoffers zich schuldig voelen na een verkrachting – terwijl niemand zich schuldig voelt als ze zijn bestolen of als iemand hen geweld aandoet.
Daarnaast is een van de meest gebruikte tactieken om onder een aanklacht uit te komen: zeggen dat het slachtoffer het zelf wilde. Een grote factor bij deze problemen zijn de ideeën die in onze cultuur de ronde doen over wat verkrachting eigenlijk is. Die noemen we verkrachtingsmythen. Hier zijn er 8:
Lees verder
Vaak wordt er gezegd dat je je maar het beste niet kunt verdedigen. Dat je je gewoon in elkaar moet laten slaan, omdat je anders nog aangeklaagd wordt ook. Gelukkig laat het boek Praktijkwijzer Strafrecht 02: Noodweer zien dat het toch een beetje anders ligt.
Lees verder
In de afgelopen week heb ik een aantal goeie kritische reacties gekregen op mijn vorige post. Zoals één lezer het verwoordde:
“Volgens mij is het precies omgekeerd. Het probleem waarom veel vrouwen bij zo’n foute man blijven, ondanks dat ze zien dat hij anderen schade toebrengt, is juist dat deze vrouwen geloven dat elk mens van nature goed is.”
Daar heeft ze helemaal gelijk in – dat is óók een oorzaak van het probleem. Alleen is er één verschil met wat ik bedoelde: het woordje elk.
Lees verder
Laatst las ik het weer ergens, als een volkomen normale uitlating: “Maar ja, de mens is ook gewelddadig.” Ik verdiep me bijna dagelijks in de logica van geweld, de psychologische processen die erbij betrokken zijn en de strafrechtzaken die eruit voortkomen. En weet je wat gek is? Ik geloof steeds minder in de mens als “slecht”.
Lees verder
Een groep jongens loopt ’s avonds laat tegen fietsen te schoppen. Een andere jongen zegt er iets van. Hij wordt in elkaar geslagen en overlijdt. Is dit zinloos geweld?
Lees verder
In de VS wordt een discussie over hoeveel verantwoordelijkheid we bij slachtoffers neerleggen door vrouwen les te geven in zelfverdediging. Zouden we in plaats daarvan mannen moeten opvoeden?
Lees verder