Afgelopen maart is voor de tweede keer een voorstel voor vernieuwing van wetgeving met betrekking tot seksueel geweld opengesteld voor burgers om commentaar te geven. Aangezien wetgeving ook een belangrijk onderdeel is van alles wat met zelfverdediging te maken heeft, heb ik ook deze tweede keer naar het voorstel gekeken.
Ik ben geen jurist – dus ik kan geen juridische inschatting geven van de gevolgen van deze wet. Wat ik kan doen is beschrijven wat mij opvalt, in het kader van zelfverdediging, aan dit nieuwe voorstel.
Lees verder
In mijn vorige artikel in deze reeks beschreef ik hoe misverstanden en gebrek aan communicatie tot verkrachting kunnen leiden, weliswaar een verkrachting zonder dader maar met twee slachtoffers.
Instagram staat bol van de quotes die suggereren dat alle ellende die je meemaakt, je sterker maakt: “What does not kill you, makes you stronger” en allerlei varianten daarvan. Dit is vaak hoe mensen die zeer heftige gebeurtenissen hebben meegemaakt, het beschrijven: dat ze na die gebeurtenis een meer betekenisvol leven zijn gaan leiden, meer empathie en altruïsme hebben ontwikkeld, et cetera.
Als iemand met geweld om het leven wordt gebracht, wordt vaak de nadruk gelegd op wat een goed mens die persoon was – met andere woorden: er wordt gezegd dat het slachtoffer dit niet verdiende. Dat opent eigenlijk een discussie over ethiek die niet past in dit geval.
De afgelopen maanden zijn er grote protesten geweest in de VS tegen politie-geweld, en ook in Nederland is er een grote demonstratie geweest. Een van de aanleidingen in Nederland was het gebruik van de nekklem door agenten. Wat moet jij weten over geweld door de politie?
Als je slachtoffer bent geweest van verkrachting, aanranding of ander seksueel grensoverschrijdend gedrag, is dat niet jouw schuld.
Dit weekend publiceerde NRC Handelsblad een artikel over een docent aan de Universiteit van Amsterdam die zich al jaren schuldig maakt aan grensoverschrijdend gedrag. Als dit als een schok of verrassing komt, heb je de afgelopen jaren niet opgelet, want de ene na de andere instelling blijkt dergelijke “predators” te herbergen.
In mijn vorige blogpost zei ik dat wij mensen het vaak moeilijk vinden om écht te kijken naar wat iemand écht verkeerd heeft gedaan. Daar komt van alles bij kijken: sociaal en mentaal, oorzaak en gevolg. Voor omstanders is het misschien iets alledaags. Maar voor slachtoffers is het van levensbelang. Daarom is het belangrijk dat we iets beter kijken naar wat hier precies aan de hand is.