Regelmatig vertellen leerlingen me dat ze vinden dat ze “te bang” of “te boos” zijn. Te bang voor mannen in het algemeen. Te boos in situaties waar hun grenzen worden overschreden. En ik snap wat ze bedoelen. Maar eigenlijk denk ik dat als je goed kijkt, er iets anders aan de hand is.
Lees verder
In normale omstandigheden is het belangrijk om duidelijk te zijn over wat je wel en niet wil, zodat degene met wie je communiceert, weet waar hij of zij aan toe is. De ander kan dan bepalen om wel of niet met jou in zee te gaan, en welke compromissen wel en niet te sluiten.
Als iemand fysiek over je grenzen gaat, denken we vaak dat we verplicht zijn diezelfde duidelijkheid te gebruiken. We denken vaak dat we iemand moeten waarschuwen. Maar er zijn een paar specifieke problemen met waarschuwingen.
Lees verder
Op school haal je je examens door “het goede antwoord” te geven. Als je het goede antwoord niet weet, dan kun je dat vragen aan de leraar of lezen in een boek. Op je examen of tentamen moet je dan vaak kiezen uit vier antwoorden waarvan er maar één goed is. De rest zijn fout.
Voor bepaalde manieren van leren is dat best een handige test. Maar doordat dit hét format van leren is geworden, leren we aan dat er één goed antwoord is op elke situatie. En dat is onhandig.
Lees verder
In de zelfverdediging- en persoonlijke veiligheid-wereld hebben we een grap over mensen die alleen maar oefenen voor fysiek geweld: “Als het enige gereedschap dat je hebt een hamer is, begint alles ineens op een spijker te lijken…”
Je zult in je leven heel veel verschillende situaties tegenkomen. Daarom is het belangrijk om je “gereedschapskist” zo groot mogelijk te maken, zodat je in elke situatie kunt kiezen welk gereedschap het beste past.
Lees verder
Afgelopen week diende Minister Grapperhaus een wetsvoorstel in dat alle seks tegen je zin strafbaar maakt. Wat heel belangrijk is aan het wetsvoorstel, is dat nu erkend wordt dat slachtoffers van seksueel geweld vaak “bevriezen” en het gevoel hebben dat ze niets kunnen doen.
In de wereld van “violence professionals” als politie-agenten, bewakers, security-personeel en soldaten is de “freeze” al lang een gegeven. Iedereen bevriest: het is de standaardreactie van de mens op een crisis. Maar erkennen dat dit gebeurt is maar stap één. Daarna is het extreem belangrijk om te snappen dat de freeze niet het einde is.
Lees verder
Afgelopen week kwam ik op Twitter de afbeelding hieronder tegen. Een column in een krant over dochters. Die dochters – jullie dochters – zitten bij mij in de les. Ik hoor niet alleen hun openhartige verhalen; ik zie ook waar ze zijn, in hun leven. Ik zie wat ze horen, wat ze geloven. Maar ik zie ook vooral wat ze niet horen. Wat ze niet geloven. Ik gun jullie dochters zoveel meer.
Camerabeelden van een geweldsincident
Maar ingrijpen is ook ontzettend complex. In mijn vorige blogpost schreef ik over ingrijpen bij een schietpartij of aanslag. Maar ook ingrijpen bij andere vormen van geweld is ingewikkelder dan je misschien denkt, en vraagt voorbereiding.
Lees verder
Na alles wat ik de afgelopen jaren heb gezien in de lessen die ik geef, geloof ik niet meer dat vrouwen minder krachtig zijn of minder kunnen dan mannen. Sterker nog, ik geloof niet meer dat ik kan voorspellen wat iemand allemaal wel of niet kan. Ik heb mensen zulke grote stappen zien maken, dat ik denk dat je van tevoren gewoonweg niet kunt weten waar de limiet ligt – als die er al is.
Dat maakt het extra pijnlijk als die mogelijkheden niet uit de verf komen. Als mensen het niet voor elkaar krijgen om stappen te maken of zich te ontdoen van hun blokkades. Wat is daar dan aan de hand, en wat kunnen we daar aan doen?
Lees verder
“Wat als”-vragen zijn een belangrijk onderdeel van leren weerbaarder te worden. Ze betekenen dat je zelf gaat nadenken over hoe situaties ontstaan en wat je kunt doen om er weer uit te komen.
Maar soms leiden ze de aandacht juist af van het echte probleem. Daarom is het belangrijk ze op de juiste manier te gebruiken.
Lees verder
De belangrijkste pijler van zelfverdediging is preventie. Je wil liever voorkomen dat nare dingen gebeuren, dan dat je er mee om moet gaan. Daarvoor is het belangrijk om te leren herkennen wanneer nare dingen gaan gebeuren.
Dat ligt niet altijd voor de hand, want daders maken je het natuurlijk zo moeilijk mogelijk om te herkennen waar ze me bezig zijn. Geweld tegen vrouwen heeft daarom vaak meer gemeen met oplichterij dan met een brute aanval.
Lees verder
