Als je bang bent voor pijn, als je van jezelf vindt dat je een lage pijngrens hebt, kun je dan toch leren jezelf te verdedigen? Ik geloof van wel.

De mensen die het grootste risico lopen slachtoffer van geweld te worden, zijn vaak juist mensen die bang zijn voor pijn of slecht tegen pijn kunnen. Als ik daar niks voor kan doen, hebben mijn trainingen weinig zin.

Groei komt van binnenuit

Gras groeit niet doordat je aan de grassprietjes gaat trekken. Kijk maar naar hoe jij iets leert. Wat doen de volgende opmerkingen met jou?

“Ah joh, je moet je er gewoon niets van aantrekken.”
“Kom op, zo erg is het niet!”
“Je moet gewoon zus en zo doen!”
“Maar dat is toch helemaal niet moeilijk?”

Dit soort opmerkingen, hoe goed bedoeld ook, werken natuurlijk precies tegenovergesteld. Als je in een moeilijke tijd zit, is er een obstakel waardoor je juist niet kunt groeien. Want groeien doe je niet door een muur heen. Er is altijd een opening nodig voor je verder kunt komen.

Hoe leer je het best?

Welke dingen heb je het beste geleerd? Wat is voor jou het makkelijkst, waar ben je het best in? Kijk eens naar hoe je die dingen hebt geleerd.

• Het zijn dingen die je nét kunt. Als je ze helemaal niet kunt, kun je ze ook niet oefenen.
• Het zijn dingen waar geen druk bij zit. Druk activeert je adrenalinesysteem en dat verstoort je lichamelijke vaardigheden.
• Het zijn dingen die je niet vervelend vindt, of zelfs leuk, zodat je ze vaak doet.

Groei is iets positiefs, en dat moet positieve omstandigheden krijgen.

In het Engels heb je de uitspraak pushing the envelope: je grenzen van binnenuit verleggen. Dát is groeien.

En daarom geef ik je dingen te doen die je wél kunt.

(De)sensitisatie

Soms krijg ik incasseringstrainingen. Daarbij krijg ik klappen, om me eraan te leren wennen geslagen te worden. Dat heet “desensitisatie”. Maar daar zijn een aantal voorwaarden voor.

Je moet namelijk al zo goed in je lichaam zitten, dat je het vertrouwen hebt dat het wel goed komt. Anders maak je jezelf alleen maar meer bang. Dat heet “sensitisatie”. En dat is wat je juist niet wilt.

Als je mensen te vroeg incasseringstraining geeft, komen de mensen die last hebben van pijn al snel niet meer. Dan ben je geen les aan het geven, dan ben je aan het selecteren.

En dat is het tegenovergestelde van wat ik wil doen. Daarom geef ik de incasseringstraining die ik zelf onderga niet aan mijn leerlingen.

Kleine groepen

Bij het oefenen van klemmen zul je wél pijn ervaren. Maar dat is lichte pijn, die ik langzaam opbouw. Ik geef je wat jij kunt hebben, en niet meer. En dat is voor iedereen verschillend. Daarom werk ik met kleine groepen.

Door te doen wat je al bijna helemaal kunt, krijg je tegelijkertijd meer vertrouwen in wat je zelf kunt, en in wat je kunt hebben.

Blijf gevoelig

Ik wil zelf altijd blijven leren. Ik vraag leraren in de gevechtskunsten altijd of zij weten hoe je verlegen, timide en gevoelige mensen kunt helpen verder te komen in de zelfverdediging. En soms krijg ik daarop onverwachts fantastische antwoorden.

Een keiharde leraar Systema, die zelf de hardste incasseringstrainingen ondergaat, zei me eens:

“Huil maar. Zie de tranen maar als gif dat je uit je lichaam moet gooien. Als je moet huilen, zit er iets mis in je lichaam, en dat moet er eerst uit voor je verder kunt. Ik ken een geweldige man die absoluut hard en sterk is, en die heeft eens een hele training lang staan huilen als een kind. Daarna was hij nooit meer dezelfde. Hij was veel beter.”

Je bent niet alleen

Als afsluiter even wat perspectief. Hier is een filmpje van de grote bokser “Iron” Mike Tyson, vlak voor een wedstrijd. (Met dank aan Wim Demeere voor zijn mooie blogpost).

In onze onzekere momenten lijken andere mensen vaak immuun voor angst en pijn. Hier zie je dat zelfs de grootste, hardste vechters ook angst kennen.

Jouw zoektocht

Wil je graag leren jezelf te verdedigen, maar twijfel je vanwege angst voor pijn? Kijk dan op de pagina zelfverdediging voor meer informatie, schrijf je direct in, of neem contact op voor een proefles.