Waarom zou je jezelf verdedigen? Dat klinkt misschien als een rare vraag, maar het antwoord op die vraag is wel de basis voor een succesvolle zelfverdediging.

Bij een training van de Chinese gevechtskunst tai ji quan heb ik eens een vrouw horen zeggen “Oh, ik dacht dat het een hele aardige kraanvogel was, maar dat is dus niet zo” toen haar werd uitgelegd dat één van de bewegingen een schop is. Laatst moest ik weer denken aan het verhaal van de vrouw die “Sorry! Sorry!” bleef zeggen terwijl ze haar aanvaller van zich afsloeg.

Aardig zijn. Sorry zeggen. Waarom? Hij valt jou toch aan? Ja, maar iemand in z’n ogen steken, iemand een arm breken, iemand tegen de grond gooien, daar doe je iemand pijn mee. En de meeste mensen hebben daar uiteindelijk moeite mee.

Op zich is dat goed, maar in een zelfverdedigingssituatie wat minder handig. Stel jezelf eens de volgende vraag. Als hij niet jou aanviel, maar je beste vriendin? Je dochter? Je zusje? Zou je dan nog steeds rekening met hem houden? Zou je dan nog steeds sorry zeggen?

Waarom niet? Waarom verdient je vriendin of je dochter of je zusje het méér om verdedigd te worden dan jijzelf? Kennelijk geef je aan die ander een waarde die je niet aan jezelf geeft.

Erger nog, hoe zou jij het vinden als je vriendin, je dochter of je zusje zichzelf niet zou verdedigen?

Lichaam en geest zijn één. Zelfs je brein zit niet alleen maar in je schedel, maar verspreid door je hele lichaam, verdeeld over kleine sensortjes in je spieren, pezen, gewrichtskapsels, je huid, etc. Je kunt dus niet een gedachte hebben die geen invloed heeft op je lichaam.

Als je wilt afvallen, maar je vindt jezelf niet de moeite waard, hoe zou dat dan moeten werken? Pas als je gelooft dat jij het verdient om goed verzorgd te worden, zul je – met hart en ziel – goed eten voor jezelf klaarmaken, gaan sporten… want je zult lief zijn voor je lichaam. En dan pas zal je moeite ook beloond worden.

Hetzelfde geldt voor zelfverdediging. Dat begint met jezelf de moeite waard vinden om – met hart en ziel – te verdedigen. Net zoveel de moeite waard als je zusje, je dochter of je vriendin. Pas dan zul je jezelf toe kunnen staan te leren, te proberen, te spelen, jezelf dingen af te vragen, je voor te bereiden… want je geeft om jezelf. Pas dan wordt het realistisch, omdat je niet meer alleen met mij aan het oefenen bent, iemand die bezig is je te helpen. Je bent voor jezelf aan het oefenen en, mocht je jezelf ooit moeten verdedigen, dan maakt het niet uit wie er tegenover je staat.

En nu komt het geheim. Wat maakt jou de moeite waard? Self-help boeken en mensen die het goed bedoelen proberen je vaak te wijzen op de dingen die je hebt gepresteerd, de dingen die je goed doet, de dingen die je goed kunt.

Dat is erg aardig. Maar daar zit ’t ‘m niet.

Stel je een kennis voor die nog nooit iets heeft gepresteerd. Ze heeft veel tijd en aandacht nodig en er staat niks interessants op haar CV. Zouden we die persoon kunnen laten – doodmaken? Natuurlijk niet!

Waarom niet? Omdat dat zielig is. Waarom is dat dan zielig? Omdat het een persoon is, met gevoelens, gedachten, liefdes… een hele wereld daarbinnen. En dàt maakt een persoon per definitie de moeite waard.

Jij bent de moeite waard. Ook zonder je prestaties, zonder je vaardigheden of talenten. Dat zijn maar externe dingen. Jij bent de moeite waard simpelweg om wat je bent. Een verzameling cellen die kwetsbaar zijn, die gevoelig zijn, die interactie hebben met de buitenwereld. Zonder reden, zonder excuus ben jij de moeite waard.

Jij bent de moeite waard om te genieten van goed eten, te genieten van sporten en bewegen, en – met hart en ziel, met lichaam en geest – te leren jezelf te verdedigen.

Tot ziens bij de training!