Regelmatig komen er producten op de markt die verkrachting moeten helpen voorkomen of bestrijden. Vaak is dit in de vorm van een wapen dat vrouwen moet helpen zich te verdedigen tegen daders.
Maar er zijn een paar belangrijke dingen die je moet begrijpen als je een wapen wil gebruiken om jezelf te verdedigen. Daarom hier de meest essentiële informatie – voor welk product je dan ook overweegt aan te schaffen.
1. Wapens zijn verboden in Nederland
Nederland heeft een strenge wapenwet. Wij geloven dat het aan de politie is om de orde te handhaven. Het is niet de bedoeling dat burgers met elkaar op de vuist gaan, of eigen rechter gaan spelen. In het verleden hebben mensen geprobeerd op allerlei manieren onder de wapenwet uit te komen, maar de wet bevat een algemene categorie voor dat soort wapens:
“Voorwerpen waarvan, gelet op hun aard of de omstandigheden waaronder zij worden aangetroffen, redelijkerwijs kan worden aangenomen dat zij zijn bestemd om letsel aan personen toe te brengen of te dreigen en die niet onder een van de andere categorieën vallen.” (Wet wapens en munitie categorie 4, punt 7)
Je weet dus als je van plan bent een wapen te gebruiken, dat dit in principe in strijd is met de wet. Het kan natuurlijk zijn dat je je zo onveilig voelt dat je bereid bent de gevolgen te accepteren om voor je eigen veiligheid te zorgen. Dan is het belangrijk over het volgende punt na te denken.
2. Je moet een wapen in stelling kunnen brengen
Een wapen is alleen nuttig als je het kunt gebruiken. Onderin je handtasje, in je auto als je ergens op een feestje bent, of thuis in een kluis heb je er niks aan. Je moet je wapen direct in de hand kunnen nemen en toepassen, dus je moet het ergens op je lichaam kunnen dragen. Op het moment dat je in zulk gevaar bent dat je een wapen moet gebruiken, zul je namelijk altijd verrast zijn. Je zult moeten handelen terwijl je al aangevallen wordt.
Daarbij geldt nog dat je het wapen misschien gebruiksklaar moet maken. Een mes moet je uitklappen of uit een schede halen; een pistool moet je doorladen en op “vuren” zetten. Onlangs is er een armband op de markt gebracht die een zeer nare geur verspreidt als hij wordt gebroken, maar om hem te breken moet je eerst een knop indrukken en dan de armband stuk trekken.
Voor al deze handelingen zijn over het algemeen twee handen nodig. Meer dan dat: ze vereisen fijne motoriek. En in crisissituaties, als adrenaline vrijkomt in je lichaam, is fijne motoriek erg moeilijk. Je kunt nog wel grove bewegingen maken, maar kleine, precieze bewegingen zijn vaak amper mogelijk.
Tevens is voor al deze handelingen tijd nodig. En tijd is nou juist iets dat je niet hebt in een zelfverdedigingssituatie. Een slag duurt ongeveer een tiende van een seconde. Maar vanuit het autorijden ken je misschien al de “reactieseconde”: de tijd die je nodig hebt voor je kunt gaan handelen. Geweld is vaak een kwestie van seconden en tienden van seconden.
Mocht je denken dat je een wapen als afschrikking kunt gebruiken: lees dan eerst even mijn vorige artikel, over waarschuwingen. De kans bestaat namelijk dat wat je als afschrikking bedoelt, de situatie alleen maar erger maakt.
3. Een wapen kan afgepakt worden en tegen je gebruikt worden
Je kunt je afvragen of een stankarmband tegen je gebruikt kan worden, maar als ik het ontwerp zo zie, kan hij wel afgepakt en uit het raam gegooid worden. Wapens die je in de hand gebruikt, zoals messen, vuurwapens, knuppels en dergelijke, kunnen van je afgepakt worden, en ofwel weggegooid, of tegen je gebruikt.
Het probleem dat je dan hebt, is dat je zelf het geweld hebt geëscaleerd. Een wapen is namelijk bedoeld om kracht te vermeerderen. Een mes gebruikt een scherpe rand om door te dringen in het lichaam van de ander, iets wat je met je blote handen niet zo makkelijk kan. Een stok concentreert je kracht in een hard punt. Een kogel gebruikt een chemische ontploffing om harder aan te komen dan je iets zou kunnen gooien.
Je tegenstander weet dan dus dat je hem of haar zwaar fysiek geweld zou gaan aandoen. En de kans dat hij of zij daar met gepast (en dus hoger) geweld op gaat reageren, is dan ook groot.
Onlangs is er dan nog een nieuw product op de markt gebracht dat je als vrouw inwendig kunt dragen. Als een man je penetreert, slaat dit wapen weerhaken in zijn geslachtsdeel, en is het niet meer te verwijderen zonder medische ingreep. Dit kan niet van je afgepakt en tegen je gebruikt worden, maar je kunt het pas gebruiken als je gepenetreerd wordt. Het heeft dus geen enkele preventieve functie, en je moet die penetratie dan maar ondergaan – waarbij ik me afvraag of dat de échte schade van verkrachting, namelijk de mentale schade, zal voorkomen.
4. Je moet een wapen kunnen gebruiken
Mensen zien wapens vaak als een manier om je eigen slagvaardigheid te vergroten. Helaas is dat een misverstand. Er zijn maar twee soorten wapens die zonder veel training gebruikt kunnen worden: messen en vuurwapens. Alle andere vormen van wapens vereisen veel training. En zelfs vuurwapens zijn niet een kwestie van kopen en schieten.
De waarheid over wapens is dat wapens hoogstens zo goed zijn als jij zelf. Als je erg goed bent in bewegen, kan een wapen je slagkracht verbeteren. Ben je niet goed in bewegen, dan vergroot een wapen je onhandigheid alleen maar.
Daarbij geldt dat vuurwapens en messen geen verdedigende functie hebben. Het zijn offensieve wapens. Je kunt er geen kogels of messen mee stoppen. Er zijn teveel voorbeelden waarbij een aanvaller met een mes een verdediger met een vuurwapen (dodelijk) verwondt. Voor messen geldt hetzelfde. Een mes is geen schild.
Er zijn andere types wapen die wél geschikt zijn om tegelijk als aanvalswapen en als schild te gebruiken, maar die vereisen allemaal langdurige training, en dan is weer de vraag of je die training kunt inzetten onder adrenaline, en of je het wapen in stelling kunt brengen.
Dus als je toch al al die tijd en moeite gaat investeren in leren omgaan met je wapen – waarom zou je die tijd en moeite dan niet steken in leren ongewapend te vechten? Daar leer je alles dat je kunt gebruiken, of er nou wel of niet een wapen voor handen is. Je bent daardoor niet meer afhankelijk van je wapen.
5. Je moet een wapen durven gebruiken
Misschien wel het meest genegeerde punt van wapens: je moet een wapen durven gebruiken. Verreweg het grootste probleem dat mensen ervaren bij het leren van zelfverdediging, is dat ze niet bereid zijn een ander pijn te doen. We mogen van onszelf niet voor onszelf opkomen. We mogen die ander geen schade berokkenen.
Een wapen is een versterker van het effect dat je zal hebben. Als je van jezelf geen “nee” tegen mensen mag zeggen, als je een ander niet in zijn gezicht mag slaan of op een andere manier pijn mag doen. Waarom zou je dan van jezelf verwachten dat je wél een wapen kunt gebruiken?
Ik heb inmiddels meer dan 18 jaar ervaring met verschillende soorten zwaarden. In de “martial arts” worden zwaarden vaak gezien als “nobel” wapen. Het Chinese langzwaard wordt zelfs “de gentleman onder de wapens” genoemd. En ik zie allerlei mensen die zeggen dat ze een afkeer van geweld hebben, trainen met zwaarden. Daarmee houd je jezelf voor de gek.
Nobele wapens bestaan niet. En een zwaard is dat zeker niet. Als je met een zwaard zou willen leren vechten, bekijk dan eerst eens de beelden van genocide in Rwanda, waar mensen met machetes neergehakt werden. Dát is hoe een zwaardgevecht er uit ziet.
Een wapen is dus niet iets wat je makkelijker kunt inzetten. Het vereist juist dat je over een hogere drempel gaat.
Conclusie
Het probleem dat ik zie met wapens, is dat het een excuus wordt om niet écht te hoeven leren hoe je je persoonlijke veiligheid vergroot. Een product kopen en in je zak steken is makkelijk, want dan hoef je niet meer over het probleem na te denken. Maar het heeft geen enkele preventieve functie.
En de vraag is of een wapen je gaat helpen als je het nodig hebt, of dat het je alleen maar in de weg zit of in groter gevaar brengt.
Wapens zijn fascinerend, maar in feite leiden ze af van de realiteit van geweld. De fascinatie met zwaarden van “martial artists”, en de fascinatie voor vuurwapens bij anderen – ze beloven een soort cleane manier van afrekenen. Maar als je je écht in geweld verdiept, word je waarschijnlijk minder geneigd ze te gebruiken.
Iedereen moet natuurlijk zelf bepalen welk niveau van bescherming voor haar het juiste is. Ben je bereid de juridische en mentale consequenties te accepteren? Ben je bereid lang en vaak te trainen met je wapen? Dat zijn vragen die je zelf zal moeten afwegen.